Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015

Γιαρμούκ- Ο καταυλισμός Πρότυπο της Παλαιστινιακής Διασποράς,υπό πολιορκία

Το κείμενο που ακολουθεί είναι μία αυτούσια μαρτυρία ενός Παλαιστινίου της Συρίας που ζει και αγωνίζεται στον υπό πολιορκία καταυλισμό. Η  μαρτυρία αυτήν πάρθηκε επί μέρες και με πολύ υπομονή και την μοιράστηκε από καρδιάς ,αλλά και με όλο το κόστος των κινδύνων που εμπεριέχονται, αφού δεν υπάρχει κανέναν ασφαλές μέσο επικοινωνίας εντός του καταυλισμού.

Είμαι κι εγώ Γιαρμούκ!



1.       Ζεις στο Στρατόπεδο Γιαρμούκ. Θα μπορούσες να μου εξηγήσεις τι είναι το Στρατόπεδο Γιαρμούκ και τι σημαίνει το να είσαι Παλαιστίνιος της Συρίας;

   Το Στρατόπεδο Γιαρμούκ στη νότια πλευρά της Δαμασκού, αποτελεί την πρωτεύουσα της Παλαιστινιακής Διασποράς. Οι Παλαιστίνιοι θεωρούν το Γιαρμούκ ως ένα κομμάτι της Παλαιστίνης με την ευρύτερη έννοια της τήρησης των παραδόσεων, των προτύπων και της Παλαιστινιακής  γλωσσικής διαλέκτου. Πριν το ξέσπασμα της κρίσης στο Γιαρμούκ, ο  πληθυσμός του στρατοπέδου ανερχότανε σε 1.200.000 κατοίκους, όπου το 75% ήταν Σύροι ή άλλες εθνικότητες. Έτσι, το στρατόπεδο αποτελούσε ένα πάντρεμα πολιτισμικής, κοινωνικής ποικιλομορφίας, με τρόπους ζωής διαφοροποιημένους. Η οδός Lubia (εμπορική αγορά), το Νεκροταφείο των Μαρτύρων, είναι κάποια από τα προεξέχοντα τοπία. 

Το εθνικό συναίσθημα επικράτησε  μεταξύ της Παλαιστινιακής κοινότητας, η οποία κατέχει ένα υψηλό ποσοστό από μορφωμένους ανθρώπους, δεδομένου ότι η εκπαίδευση αποτελεί σημείο υψίστης σημασίας για την Παλαιστινιακή οντότητα, σαν να μην έχει τίποτε άλλο. Η ατομική ελευθερία ήταν κύρια υπάρχον, παρότι όλοι οι άνθρωποι διατηρούσαν την παραδοσιακή κουλτούρα. Η πρώτη εμφάνιση αστικών Ιδρυμάτων και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων των Σύρων, ξεκίνησαν από τον καταυλισμό Γιαρμούκ. Αυτά τα Ιδρύματα δημιουργήθηκαν με κύριο στόχο την υποστήριξη και ανάπτυξη των παιδιών, της νεολαίας και των γυναικών. Ορισμένα από αυτά κατείχανε ένα ρόλο κλειδί σε αυτό το πεδίο, όπως για παράδειγμα το Ίδρυμα Farah για τα παιδιά, το Ίδρυμα Bisan την Κοινωνική Ανάπτυξη και το Ίδρυμα Majed Abu Shahar.
Αργότερα- πριν από περίπου 10 χρόνια- Ιδρύματα Νεολαίας  ξεκίνησαν να εμφανίζονται, όπως για παράδειγμα το Παλαιστινιακό Κέντρο Νεολαίας «Jafra»,προτού καν το UNRWA καθιερώσει Κέντρο Υποστήριξης Νεολαίας.


Η κατάσταση των Παλαιστίνιων-Σύρων προσφύγων, είναι διαφορετική από αυτήν των Παλαιστίνιων προσφύγων σε άλλες περιοχές, καθώς δεν υπάρχει διάκριση στα δικαιώματα μεταξύ αυτών και των Σύρων πολιτών, εκτός από το δικαίωμα να ορίσουν και να υποβάλουν υποψηφιότητα. Τους επιτρέπεται να εργαστούν σε όλους τους κυβερνητικούς και ιδιωτικούς τομείς . Επιπρόσθετα, έχουν το δικαίωμα να συμμετάσχουνε σε διαφορετικές πολιτικές παρατάξεις, αφού υπάρχει περιθώριο ελευθερίας για πολιτικό και πολιτισμικό έργο που αφορά αποκλειστικά και μόνο το Παλαιστινιακό ζήτημα. Οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες στη Συρία ποτέ τους δεν παράτησαν την εθνική τους ταυτότητα ή ξέχασαν το δικαίωμα τους να επιστρέψουν και να απαιτήσουν τα ιερά τους σύμβολα και την ύπαρξη τους. Οι Παλαιστίνιοι της Συρίας έχουν προσωρινή κάρτα κατοικίας και ταξιδιωτικά έγγραφα από την Συριακή κυβέρνηση, και από την πλευρά της UNRWA τους παρέχεται κάρτα η οποία τους επιτρέπει πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη των δικών της Κέντρων Υγείας μέσα στο στρατόπεδο, ενώ παράλληλα καλύπτει ένα ποσοστό εξόδων θεραπείας σε ορισμένα Ιδιωτικά νοσοκομεία.  Ωστόσο, τα ταξιδιωτικά έγγραφα που προανέφερα δεν επιτρέπουν στον άτομο να φτάσει στις περισσότερες χώρες του κόσμου χωρίς τουριστική βίζα  ή ταξιδιωτική άδεια, όπου είναι πολύ δύσκολο ή τις περισσότερες φορές αδύνατο να τις πάρεις. Προς το παρόν, καμία χώρα του κόσμου δεν παρέχει το δικαίωμα στην πρόσβαση, παρά μόνο κάτω από εξαιρετικές περιπτώσεις.

2. Ακούσαμε πως το Γιαρμούκ, βρίσκεται κάτω από πολιορκία. Τι σημαίνει αυτό και ποιες είναι οι επιπτώσεις;

   Κατά το τέλος του 2012, ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός και οι ομάδες της αντιπολίτευσης άρχισαν να εισβάλλουν στο στρατόπεδο από την στιγμή που η Συριακή Πολεμική Αεροπορία στόχευσε την οδό Γιαρμούκ. Την επόμενη μέρα ένας μεγάλος αριθμός κατοίκων εγκατέλειψε τα σπίτια τους προς ασφαλέστερα σημεία (Κέντρο Δαμασκού, Qudsaya και Jaramana), ενώ άλλοι έφυγαν για τον Λίβανο. Από εκείνη τη στιγμή μία σταδιακή πολιορκία επιβλήθηκε στους ανθρώπους του Γιαρμούκ με το να καθοριστούν σημεία ελέγχου (Check-points) κατά την είσοδο του Στρατοπέδου από τις Συριακές Δυνάμεις Ασφαλείας, φιλο-καθεστωτικές Παλαιστινιακές Οργανώσεις, καθώς και ένοπλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης που εντοπίστηκαν μέσα στο Στρατόπεδο.

 Οι καθεστωτικές δυνάμεις έκοψαν εξολοκλήρου την παροχή του ηλεκτρικού ρεύματος και την πρόσβαση/διακίνηση οποιουδήποτε φαρμάκου και μετέπειτα επέβαλλαν περιορισμούς στο είδος και την ποσότητα του φαγητού που επιτρεπόταν να εισέλθει μόνο κατά τις πρωινές ώρες. Αυτή η κατάσταση συνοδεύτηκε με καθημερινές στοχεύσεις προς τους πολίτες που δολοφονούνταν από καθεστωτικούς ελεύθερους σκοπευτές στην προσπάθεια τους να διασχίσουν μέσα και έξω από τα σημεία ελέγχου, ως αποτέλεσμα των αδυσώπητων βομβαρδισμών που λάμβαναν χώρα μέσα στο Στρατόπεδο. Πολλοί από τους κατοίκους πεθάνανε ως επακόλουθο της ανεπάρκειας των φαρμάκων και της ιατρικής φροντίδας, και σε συνδυασμό με την έλλειψη καυσίμων που χρειαζόντουσαν για να μετακινηθούν τα αμάξια, προκειμένου να σπεύσουν τα θύματα στο Νοσοκομείο.






Κατά το τέλος του Ιουλίου του 2012 επιβλήθηκε η πλήρης απόφραξη στο Στρατόπεδο, μέσω την πλήρης απαγόρευσης της κυκλοφορίας μέσα και έξω από αυτό. Οι άνθρωποι στο στρατόπεδο άρχισαν να λιμοκτονούν μέχρι θανάτου και 150 κάτοικοι πέθαναν εξαιτίας της έλλειψης φαγητού και φαρμάκων, ενώ οι ασθένειες εξαπλώθηκαν, λόγω της κατανάλωσης χορταριού και υπολείμματα τροφών από τα σκουπίδια. 6 μήνες αργότερα και κάτω διεθνή αλλά και πίεση διασήμων προσώπων, το καθεστώς επέτρεψε περιορισμένες διατάξεις για την πρόσβαση από το UNRWA και κάποια τοπικά Ιδρύματα Αρωγής. Η πρόσβαση σε αυτές τις διατάξεις ενίοτε βασίζεται στην «διάθεση» της Συριακής Ασφάλειας και στους πολιτοφύλακές τους. Από τον Δεκέμβρη του 2014 το καθεστώς έχει αρνηθεί την πρόσβαση στα δέματα τροφίμων προς τους κατοίκους, γεγονός που προκάλεσε τον θάνατο ενός ανθρώπου από υποσιτισμό, ενώ το βασικό δίκτυο παροχής νερού έχει διακοπεί τις τελευταίες 90 ημέρες.


Όσον αφορά την κατάσταση μέσα στο Γιαρμούκ, ένοπλες ομάδες πράττουν πιεστικά επάνω στους κατοίκους να κρατήσουν θρησκευτική συμπεριφορά, συμπεριλαμβανόμενων το φόρεμα μαντήλας  (Hejab) για τις γυναίκες, καταστέλλοντας κάθε μορφή ελευθερίας. Κάποιοι από τους ηγέτες  των ενόπλων ομάδων και εξέχοντες πολιτικοί ακτιβιστές (ιδίως αυτοί που εργάστηκαν στο να επιτύχουν ένα συμβιβασμό μεταξύ του καθεστώτος και ομάδων της αντιπολίτευσης στο να τερματιστεί η κρίση) δολοφονήθηκαν από ανώνυμα κόμματα. Από την άλλη μεριά όλες οι πρωτοβουλίες και κινήσεις προσπαθούν για την εξεύρεση λύσης της κρίσης στο Γιαρμούκ.


Πολλοί από τους Παλαιστίνιους και Σύρους πολίτες συνελήφθησαν στα σημεία ελέγχου (Check-points) στην είσοδο του Στρατοπέδου με διάφορες κατηγορίες, όπως: ανακουφιστικό έργο, ιατρική βοήθεια, μέσα ενημέρωσης και τεκμηρίωσης και ανθρωπιστική δράση. Αξίζει να σημειωθεί πως τέτοιου είδους κατηγορούμενοι θεωρούνται πιο επικίνδυνοι για το Συριακό καθεστώς, ακόμα και από αυτούς που φέρουν όπλα. 

Κατά την διάρκεια της πολιορκίας η τιμή του φαγητού, τα ιατρικά υλικά και καύσιμα εκτοξεύτηκαν σε τεράστιο βαθμό. Οι έμποροι πολέμου μεγέθυναν την πολιορκία για να μονοπωλήσουν τα βασικά υλικά προς πώληση σε διπλάσιες τιμές.  Κάποιος συμβιβασμός επιτεύθηκε με πολιορκημένες γειτονικές περιοχές, αφού κατάφεραν να αποκτήσουν πρόσβαση σε επιλεγμένες διατάξεις τροφίμων και έτσι ορισμένοι κάτοικοι μπόρεσαν να αγοράσουν κάποιες περιορισμένες ποσότητες φαγητού από αυτές τις περιοχές, με αρκετή όμως υψηλή τιμή.


3. Ποια είναι η θέση των Παλαιστινιακών Οργανώσεων και Κομμάτων;  Έχετε την υποστήριξη τους;

   Οι Παλαιστινιακές Παρατάξεις είχαν ήδη εκκενώσει τα γραφεία τους και εγκατέλειψαν το Στρατόπεδο, όταν ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός άρχισε να το ελέγχει. Οι πλειοψηφία των παρατάξεων αυτών κράτησαν ουδετερότητα και παραμείνανε μέσα στα γραφεία τους στη Συριακή πρωτεύουσα την Δαμασκό, ενώ φιλο-καθεστωτικές παρατάξεις (PFLP-GC και Al-intifada), τοποθέτησαν τους άνδρες τους στην είσοδο του Γιαρμούκ, προκειμένου να συμμετάσχουν στους βομβαρδισμούς στις συλλήψεις και στον αποκλεισμό. Ο Παλαιστινιακός Απελευθερωτικός Οργανισμός (PLO), με επικεφαλή τον Fatah προσπάθησε πολλές  φορές να αναλάβει πρωτοβουλία για να εξουδετερώσει την κρίση στο Στρατόπεδο, αλλά αυτές οι προσπάθειες απέτυχαν παρά την συνεχή αποστολή αντιπροσωπειών. Ορισμένα πακέτα τροφίμων επιτράπηκαν να διανεμηθούν, αυτές οι προσπάθειες ωστόσο δεν οδήγησαν ούτε στην άρση της πολιορκίας, μα ούτε και στην προστασία των προσφύγων. Υπάρχει μία «κοινή  αγανακτισμένη διάθεση» στις παρατάξεις αυτές στο να εγκαταλείπουν τους ανθρώπους τους.

4. Οι άνθρωποι, οι κάτοικοι του Γιαρμούκ τι θέλουν, τι υποστηρίζουν;

   Όσον αφορά τους Παλαιστίνιους κατοίκους του Γιαρμούκ, όλοι αυτό που θέλουν και έχουν ανάγκη είναι το να σπάσει εξ ολοκλήρου η πολιορκία και να υπάρχει πρόσβαση στο φαγητό, στα φάρμακα, στα καύσιμα, στις επικοινωνίες και να τους επιτρέπεται να μετακινούνται μέσα και έξω από το Στρατόπεδο, με ασφάλεια και ελευθερία μακριά από τον φόβο μήπως συλληφθούν ή γίνουν στόχος από τις σφαίρες των ελεύθερων σκοπευτών. Επιπρόσθετα, να εξασφαλίσουν πλήρης συνθήκες ζωής και ιατρικής περίθαλψης για τους τραυματίες και τις δύσκολες περιπτώσεις, καθώς και πρόσβαση στο σχολείο και στην Πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Δεν υπάρχει ακριβής περιγραφή στο τι οι άνθρωποι κάτω από πολιορκία θέλουν, αφού τους έχουν απαγορευτεί ακόμα και τα πιο βασικά τους ανθρώπινα δικαιώματα. Ένα πολύ βασικό κομμάτι είναι ν’ απελευθερωθούν όλοι οι κρατούμενοι και να επιστρέψουν στις οικογένειες τους.

 Για αυτούς που άφησαν το στρατόπεδο για πιο ασφαλές περιοχές, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε την σκληρή οικονομική κατάσταση που αντιμετωπίζουν είτε μέσα στη Συρία είτε στα γειτονικά κράτη. Οι εσωτερικά εκτοπισμένοι υποφέρουν από αβάσταχτες τιμές ενοικίασης σπιτιού και από την έλλειψη ευκαιριών εργασίας. Οι Παλαιστίνιοι-Σύροι που είναι πρόσφυγες στον Λίβανο , υποφέρουν από το υψηλό κόστος ζωής, τους περιορισμούς  μετακίνησης, διαμονής και εργασίας. Είναι αξιοσημείωτο, το γεγονός ότι κατά τον τελευταίο χρόνο οι Λιβανέζικες αρχές έχουν απαγορεύσει στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες την πρόσβαση στον Λίβανο.
Πολλοί ήταν οι κάτοικοι του Γιαρμούκ που έτρεξαν μακριά από τον θάνατο αναζητώντας να φθάσουν στην Ευρώπη διαμέσου πολλών τρόπων. Όλοι από αυτούς τους τρόπους είχανε υψηλό κόστος. Οι οικογένειες έχασαν ότι λεφτά είχανε στην κατοχή τους ή δανείστηκαν, προκειμένου να διαφύγουν στην Ευρώπη. Ωστόσο ο πιο σκληρός και επικίνδυνος τρόπος είναι αυτός του παράνομου ταξιδιού διαμέσου της θάλασσας, αφού δεν ήταν λίγοι οι Παλαιστίνιοι και Σύροι που πνίγηκαν στην προσπάθεια τους να φτάσουν τις ακτές της Ιταλίας από την Λιβύη ή την Αίγυπτο. Αυτός συνέβη επειδή δεν τους δόθηκε βίζα προς την Ευρώπη και τα αιτήματα τους για άσυλο, έχοντας ήδη δραπετεύσει από έναν φρικαλέο πόλεμο, απορρίφθηκαν από τις Ευρωπαϊκές Αρχές.


5. Θα ήθελα την προσωπική σου άποψη στο τι εσύ πιστεύεις σε αυτή την δεδομένη στιγμή, ότι θα μπορούσε να σπάσει την πολιορκία;

   Πιστεύω πως το σπάσιμο της πολιορκίας απαιτεί μία σοβαρή διεθνή πίεση  πάνω στο Συριακό καθεστώς και σε κάποιες φιλο-καθεστωτικές Παλαιστινιακές Παρατάξεις, φέρνοντας το ζήτημα του Γιαρμούκ θέμα Παγκοσμίου Κοινής Γνώμης και να τεθεί κάλεσμα προς τις αντιμαχόμενες Παρατάξεις να αναλάβουν τις ευθύνες τους, με κύριο γνώμονα το σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα.



6.Ποια είναι η τέχνη που σας έχει βοηθήσει να επιβιώσετε σε αυτήν την μακρά πολιορκία;

   Ένα βασικό σημείο είναι οι πεποιθήσεις των ανθρώπων που παραμένουν και καταφέρνουν να σταθούν τόσο καιρό κάτω από πολιορκία. Έπειτα είναι η πίεση που ασκείται από τοπικές και διεθνείς εκστρατείες αλληλεγγύης, η μακρά Παλαιστινιακή εμπειρία της προσφυγιάς, η  ίδια η πολιορκία και ο πόνος τους γιγάντωσαν, κάνοντας τους ικανούς να την διαχειριστούν, για την οποία εάν κάποιοι άλλοι Πολιτισμοί την αντιμετωπίζανε τα αποτελέσματα θα ήταν ακόμα πιο δραματικά. Επίσης, οι μεταξύ τους συνεργασίες, η αλληλεγγύη και οι καινοτομίες, όπως για παράδειγμα οι καλλιέργειες (φυτείες),η εύρεση εναλλακτικών καυσίμων, ο καθαρισμός του νερού, σε συνδυασμό με εθελοντές από τα Ιδρύματα Αρωγής μέσα στο στρατόπεδο και τον ακτιβιστικό τους ρόλο. Οι κάτοικοι επίσης προσπάθησαν να βρουν εναλλακτικές λύσεις για τα ιατρικά υλικά και το ηλεκτρικό ρεύμα. Για παράδειγμα, καίνε πλαστικές ύλες για την εξαγωγή καυσίμων και χρησιμοποιούν καυσόξυλα για θέρμανση. Εξαρτώνται από πρωτόγονους μεθόδους ζωής, ως αποτέλεσμα της πλήρης διακοπής των επικοινωνιών. Κατά καιρούς οι γεννήτριες ηλεκτρικού ρεύματος χρησιμοποιούνται προκειμένου οι κάτοικοι να πάρουν αδύναμη, αλλά προσβάσιμη υπηρεσία διαδικτύου.

Άνθρωποι αλλά και Ιδρύματα Αρωγής τρέχουν εκστρατείες φυτεύσεων/καλλιεργειών στο Στρατόπεδο, προκειμένου να εξασφαλίσουν την ελάχιστη ανάγκη  από λαχανικά που θα μπορούσαν να διανεμηθούν σύμφωνα με την αναγκαιότητα, δεδομένου ότι η ποσότητα αυτήν δεν επαρκεί για το σύνολο του πληθυσμού. Επιπρόσθετα, τα  Ιδρύματα Αρωγής μέσα στο στρατόπεδο έχουν αναγεννήσει παλιά εγχώρια πηγάδια, έπειτα από την πλήρη διακοπή του βασικού δικτύου παροχής νερού, καθώς έχουν καταφέρει να διανείμουν νερό μέσω δεξαμενών και να τις ρυθμίσουν σε διάφορες περιοχές τριγύρω από το στρατόπεδο, σε συνδυασμό με χρήση υγρών ταμπλέτων καθαρισμού που μετατρέπουν το νερό σε πόσιμο.




  
 انت تعيش في مخيم اليرموك في دمشق. هل تستطيع شرح ماذا يعني مخيم اليرموك وماذا يعني ان تكون فلسطيني سوري ؟

مخيم اليرموك هو عاصمة الشتات الفلسطيني في سوريا للاجئيين الفلسطينيين جنوب العاصمة السورية دمشق
ويعتبر الفلسطينيين مخيم اليرموك جزء من فلسطين بالتمسك بالعادات والتقاليد واللهجة الفلسطينية
قبل أزمة اليرموك كان يقدر عدد السكان داخل المخيم مليون ومئتين ألف شخص أكثر من 75 % غير فلسطينيين (سوريين وجنسيات اخرى)
المخيم هو عبارة عن تنوع ثقافي واجتماعي وتفاوت بالسلوك والحياة ويجمعها أماكن ومراكز لكل مجموعة أو فئة معينة
ويجمع جميع الفئات شارع لوبية (السوق التجاري ) في اليرموك .. ومقبرة الشهداء صباح كل عيد .. والشعور الفلسطيني العالي، يوجد نسبة عالية من المتعلمين : التعليم للفلسطيني من أهم مقومات حياته لأنه لا يملك شيء آخر .
الحريات الفردية كانت موجودة بشكل كبير رغم تمسك الجميع بثقافة المخيم.
يتميز سكان المخيم ديناميكيته العالية ووظف هذه الطاقات والتطور داخل مخيم اليرموك وعمل بجميع الأعمال الحرة والتجارة داخل المخيم مما جذب التجار ورؤوس الأموال السورية حتى للعمل داخل المخيم.
كان مخيم اليرموك أول من ظهرت فيه المؤسسات المدنية والغير حكومية لدعم وتطوير الشباب والأطفال والمرأة وهناك أسماء كان لها دور بارز على هذا الصعيد : مؤسسة فرح الفلسطينية للأطفال – مؤسسة بيسان للتنمية الاجتماعية – مؤسسة ماجد ابو شرار.
وثم  ظهرت المؤسسات الشبابية من حوالي عشر سنوات مثل مركز جفرا الشبابي الفلسطيني وفيما بعد افتتحت الاونروا مركز دعم الشباب
كفلسطيني سوري لاجئ في سوريا تختلف عن جميع الفلسطينيين اللاجئين في دول الشتات ومخيماته لأن ضمن القوانين السورية لا يوجد اي فرق او تمييز بين الفلسطيني والسوري باستثاء الانتخابات الرئاسية والتشريعية والترشح ويسمح بجميع أنواع العمل الحكومي والخاص والنقابي .
يأخذ حريته بالانتساب للفصائل الفلسطينية ويوجد مساحة من الحرية لممارسة العمل السياسي والثقافي داخل مخيم اليرموك  وبالنسبة للقضية الفلسطينية فقط
لم يتخلى الفلسطيني السوري عن هويته الفلسطينية طوال مرحلة وجوده داخل سوريا ولم ينسى حقه في العودة والدفاع عن مقدساته و وجوده.
يحمل اللاجئ الفلسطيني في سوريا على بطاقة اقامة مؤقتة (هوية) و وثيقة سفر فلسطيني سوري و بطاقة اونروا تمكنك من العلاج داخل مستوصفات الاونروا في المخيمات الفلسطينية و تتكفل الاونروا بجزء من علاج الفلسطيني في المشافي الخاصة المتعاقدة معها في سوريا لا تمكن الوثيقة الفلسطيني السوري من لسفر الى اغلب دول العالم بدون فيزا وموافقة للسفر من السفارة والتي من الصعب او شبه مستحيل الحصول عليها وحاليا لا يوجد اي بلد تسمح بدخول الفلسطيني السوري ولا يعطى فيزا الى في حالات نادرة جدا



2. 2- سمعنا ان مخيم اليرموك تحت الحصار. ماذا يعني ذلك؟ وما الاثار نتيجة الحصار؟

في آخر العام 2012 بدأ دخول الجيش الحر والكتائب المعارضة لمخيم اليرموك وبنفس الوقت تم ضرب المخيم من قبل النظام السوري بالطيران الحربي بعد يوم من اندلاع المعارك والقصف بالطيران نزح عدد كبير جدا من المدنيين من داخل مخيم اليرموك الى خارجه وبقي عدد من السكان المدنيين .. خرج اللاجئين الى مناطق دمشق الآمنة والهادئة ( قلب العاصمة – وقدسيا وجرمانا ) وبعضهم الى لبنان.
بعد ذلك فرض حصار جزئي بوضع نقاط تفتيش أول المخيم من قبل الأمن السوري والفصائل الفلسطينية المتعاونة مع النظام السوري وتمركز مسلحي المعارضة السورية داخل مخيم اليرموك وعمدت قوات النظام لقطع الكهرباء عن المخيم بشكل كامل ومنع ادخال اي نوع من الدواء ثم بدأ تحديد كمية الأغذية ونوعها لادخالها للمخيم بفترة معينة من الصباح قبل اغلاق الحاجز كل يوم في فترة الظهيرة بالتزامن مع قنص شديد واستشهاد كثير من الاشخاص نتيجة قنصهم من قبل الأمن السوري على مدخل المخيم بعد عبورهم للحاجز والقصف الشديد على المخيم واستشهاد عدد كبير من أهالي المخيم بسبب نقص الأدوية والمواد الاسعافية وحتى لا يوجد وقود للسيارات لنقل الاصابات للمشافي رغم امكانية المشافي المحدودة ...

اخر الشهر السابع من العام 2013 بدأ الحصار الكلي على المخيم بمنع دخول او خروج أي شخص من مخيم اليرموك باتجاه العاصمة دمشق بشكل كامل وبدأت مرحلة التجويع داخل المخيم  فاستشهد خلال هذه الفترة بسبب نقص الغذاء والدواء وانتشار الاوبئة نتيجة اكل الاعشاب وبقايا الطعام من القمامة والجرب ونقص المناعة أكثر من  154  شخص وطفل ونتيجة الضغوط الدولية والشعبية على النظام السوري سمح بإدخال عدد من الكراتين الغذائية عن طريق المؤسسات الاغاثية العاملة في مخيم اليرموك والاونروا بشكل متقطع وكميات متفاوتة حسب مزاج النظام والامن السوري والفصائل الفلسطينية الموالية له.
 وفي اخر شهرين نهاية العام 2014 وبداية 2015 أعيد فرض الحصار الكلي الثاني بمنع دخول اي مساعدات للمخيم مما ادى الى استشهاد رجل داخل المخيم نتيجة سوء التغذية والجفاف وتم قطع مياه الشرب منذ أكثر من 90 يوم عن المخيم.
بالنسبة للوضع داخل المخيم فكان هناك ضغط من الكتائب المسلحة أيضا على الأهالي بالنسبة لموضوع الدين والالتزام بالشريعة الاسلامية والحجاب ومنع اي شكل من الحريات المدنية بشكل مشدد وتمت عمليات اغتيالات لأكثر من قائد من الكتائب و شخصيات مهمة من مسؤولين المبادرات (المصالحة) التي كانت تجري بين كتائب المسلحة المسيطرة على مخيم اليرموك من جهة والفصائل الفلسطينية الموالية للنظام والنظام السورية من جهة اخرى وفشلت جميع المبادرات واتفاقيات المصالحة ولم يتوصلوا الى حل حتى الان.
تم اعتقال الكثير من الشباب والمواطنين الفلسطينيين والسوريين من سكان مخيم اليرموك على الحاجز الموضوع اول مخيم اليرموك بتهم مختلفة منها (الاغاثة والمساعدة الطبية والتواصل الصحفي والتوثيق والعمل الانساني ) هذه التهم هي اخطر من حمل السلاح بالنسبة للنظام السوري
خلال فترة الحصار داخل مخيم اليرموك حصل غلاء بشكل كبير لأسعار المواد الغذائية والطبية والوقود أضعاف السعر خارج المخيم واستغل تجار الحرب الحصار ليتم احتكار المواد وبيعها باضعاف اسعارها . حصلت بعض المصالحات في مناطق جانب مخيم اليرموك فدخل اليها مواد غذائية فاستطاع بعض اهالي المخيم شراء بعض المواد من المناطق المحيطة ولكن بشكل قليل وضعيف واسعار مرتفعة بشكل كبير.

3. 3- ما دور الفصائل والمنظمات الفلسطينية؟ هل ساعدوكم ؟

الفصائل الفلسطينية اخلت مكاتبها وخرجت من المخيم بعد دخول كتائب الجيش الحر وسيطرتها على المخيم ولم يبقى منهم احد التزم اغلب الفصائل الحياد واستقروا في مكاتبهم داخل العاصمة دمشق بينما الفصائل المتعاونة مع النظام السوري والتابعة له بشكل او بآخر (القيادة العامة – فتح الانتفاضة) وضعت عناصرها عند بداية مخيم اليرموك يشاركون  مع قوات النظام بالقصف والقتل والاعتقال والحصار على الحواجز التي تحاصر المخيم.
 بينما منظمة التحرير الفلسطينية حاولت الدخول بمبادرة حياد المخيم ولكنها فشلت لأكثر من مرة رغم انها ارسلت اكثر من وفد ممثل لها من فصائل المنظمة وعلى رأسهم حركة فتح ، يوجد كتائب مسلحة فلسطينية داخل مخيم اليرموك كانت هي الممثل الرئيسي ايضا لطرف التفاوض مع وفود منظمة التحرير ... تم ادخال بعض المواد الغذائية والطرود وتوزيعها بعد هذه المبادرات ولكنها فشلت في فك الحصار وحماية اللاجئين الفلسطينيين في سوريا من طرفي النزاع حيث هناك مزاج شعبي ساخط على الفصائل نتيجة تخليها عن شعبها..


4. 4- الناس والمدنيين من مخيم اليرموك ما الدعم الذي يحتاجون اليه؟

بالنسبة للمدنيين الفلسطينيين داخل مخيم اليرموك اكثر ما يريدونه ويحتاجونه من دعم هو إنهاء الحصار بشكل كامل ودخول كافة المواد الغذائية والطبية والادوية والمحروقات و عودة الاتصالات والسماح بالخروج والدخول الى المخيم بحرية وأمان دون خوف من الاعتقال او القنص ومراعاة ظروف الحياة كاملة وتأمين العلاج للجرحى والحالات الصعبة وتعويض الغذاء والدعم للاطفال والنساء وكبار السن وحتى الشباب يحتاجون الى علاج بعد هذه المدة الطويلة من الحصار دون ان ننسى التعليم للاطفال و السماح باكمال الجامعات لمن توقف عنها بسبب الحصار لمدة عام ونصف، لا يوجد ما يوصف بشكل دقيق ما يحتاجه المحاصر في هذا الظرف فهو محروم من ابسط حقوقه في الحياة . الافراج عن جميع المعتقلين داخل السجون السورية
وبالنسبة للاجئين من مخيم اليرموك في أماكن اللجوء لا ننسى الحالة المادية الصعبة التي يعيشها اللاجئون من مخيم اليرموك ان كان داخل دمشق او في دول الجوار بالنسبة لداخل دمشق يعيش اللاجئون في منازل مستأجرة بأسعار مرتفعة في ضواحي دمشق (قدسيا) و مدارس خصصت للاجئين داخل دمشق وفي الفنادق لمن يستطيع الدفع بشكل يومي للغرفة وفي مخيم جرمانا بمنازل ووضع صعب بالنسبة لاهالي المخيم واللاجئين الذين فيه حيث المعاناة الحقيقة بسبب الاجارات وانعدام فرص العمل والامان وعدم تأمين أماكن لإيوائهم
ويعيش اللاجئون الفلسطينييون من مخيم اليرموك في لبنان في المخيمات الفلسطينية غالبيتهم واماكن ذات الاجار المنخفض وحالة صعبة نتيجة للغلاء وعدم توفر العمل وحرية الحركة والاقامة والتدقيق عليهم في كل ظروف الحياة ومنعت لبنان اللاجئين الفلسطينيين من الدخول اراضيها منذ عام تقريبا.
توجه الكثير من الفلسطينيين من سكان مخيم اليرموك للهرب من الموت في سوريا الى اوروبا بأكثر من طريقة جميعها مكلفة بشكل كبير كأن يخسر اللاجئ كل ما يملك وما لا يملكه (الدين) كي يهرب بعائلته الى اوروبا و اصعب هذه الطرق واخطرها هو ركوب قوارب الموت المهترئة عبر البحر واستشهد الكثير من الفلسطينيين والسوريين وهم بطريقهم في البحر من طريق مصر او ليبيا الى شواطئ ايطاليا ونجى الكثير منهم وطلبوا اللجوء في اوروبا وذلك نتيجة لعدم قبول طلبات اللجوء من الفلسطينيين والسوريين وعدم اعطائم فيز نظامية كي يتمكنو من اللجوء من ويلات الحرب بطرق نظامية وآمنة

55- احتاج الى رأيك الشخصي بماذا تؤمن في هذه اللحظة لكسر الحصار ؟


انهاء الحصار يتطلب الضغط الدولي الجاد على النظام السوري والفصائل الفلسطينية المشاركة بحصار المخيم بالسماح بإدخال المواد الغذائية بشكل فوري وعاجل .
جعل قضية المخيم الانسانية قضية رأي عام وعالمي ونشرها على اوسع نطاق هي احدى طرق الضغط .
دعوة الاطراف المتقاتلة الى تحمل مسؤوليتها واحترام القانون الدولي الإنساني.

6. 6 - ما هو فن الصمود الذي ساعد في هذه الفترة الطويلة من الحصار ؟

ايمان العالم بان عليها البقاء والصمود أثناء هذا الحصار والضغط المجتمعي وحملات المناصرة المحلية والعالمية التي تضامنت مع قضية المخيم وحصاره بشكل كبير وفاعل ولكن ليس بقادر على حل مشكلته .. تجربة الفلسطينيين الطويلة باللجوء والحصار والمعاناة في جميع مراحل حياته منذ النكبة وحتى الآن مما جعله قادر على التأقلم مع الحصار الذي لو تعرض لنفس قسوته شعب آخر أتوقع ان تكون النتائج أخطر واسوء بكثير مما حصل في المخيم .. تماسك شعب المخيم مع بعضه وابداعه في الحلول البديلة كالزراعة وبديل الوقود وتعقيم المياه ومؤسسات الاغاثة ودورها الفاعل داخل المخيم .

حاول أهالي المخيم البحث وايجاد البدائل للمواد الاسعافية والكهرباء وحرق البلاستيك ليصبح بديل للوقود وتم استخدام الحطب للتدفئة و أصبح المخيم يعتمد على طرق بدائية للحياة داخله مع انقطاع كافة وسائل الاتصال الهاتفي داخل المخيم ويتم استخدام المولدات الكهربائية للحصول على خدمة الانترنت بشكل سيء ولكن مقبول
مثلا: حملات الزراعة داخل المخيم في محاولة من الأهالي والبعض من الهيئات والمؤسسات الاغاثية على لتأمين حاجيتهم الدنيا في المخيم بالخضراوات التي يمكن زراعتها عبر استصلاح أراضي وعلى اسطح المنازل وتوزيع البذور و الحصاد وتوزيعه على الأهالي داخل المخيم بشكل متكافئ وحسب الحاجة الضرورية بما ان الكمية لا تكفي الجميع اساسا.
وكذلك قامت المؤسسات الاغاثية في المخيم باستصلاح الابار المنزلية القديمة بعد قطع شبكة المياه  وتوزيع مياه الشرب عن طريق صهاريج و وضع خزانات في نقاط منوعة ومتوزعة وادخال كمية من حبوب الاكواتابس لتعقيم المياه داخل المخيم لتصبح صالحة للشرب قدر الإمكان.
                                                                             




https://www.facebook.com/pages/Palestinians-in-syrian-situation/309385155817477?fref=ts

https://www.facebook.com/greece.revo

https://www.facebook.com/GefangenenEntfuehrtenVerschwundenen

1. You live in yarmouk camp in Damascus. Could you explain me what is Yarmouk camp and what means to be a Palestinian Syrian?

Yarmouk Camp, in the southern area of Damascus, is the capital of the Palestinian Diaspora. Palestinians consider Yarmouk is a part of Palestine in a sense of adherence to traditions, norms and Palestinian dialect.
Before the Yarmouk crisis erupts, the camp’s population was estimated to 1,200,000 residents; 75% of them are not Palestinian (Syrians and other nationalities). The camp is cultural social diversity and lifestyle differenced. Lubia street (the commercial market) the Martyrs Graveyard are prominent landscapes. The national feeling is prevailed among the Palestinian community which has a high ratio of educated people since the education is a point of high importance for the Palestinian individual as he has nothing else.
Individual freedom was notably existed despite all people held the traditional culture.
The first appearance of civil foundations and NGOs in Syrian was in Yarmouk Camp. These foundations aimed to support and develop children, youth and woman. Some of them have a key role in this context such as Farah for Children Foundation, Bisan Foundation for Social Development and Majed Abu Sharar Foundation.
Later on (ten years ago), youth foundations began to appear such as Jafra Palestinian Youth Center, before UNRWA establishes Youth Engaging Center.
The situation of the Palestinian-Syria refugees is different from Palestinian refugees’ situation in other regional countries as there is no discrimination in rights between them and the Syrian citizens except of the right to nominate and to be nominated. They are allowed to work in all domains at governmental, private sections. Moreover, they have the right to join the different Palestinian political factions as there is a margin of freedom for political and cultural work regarding the Palestinian issue only.
Palestinian refugees in Syrian have never given up their national identity or forgotten their right to return and defend their holy symbols and existence.
Palestine refugees in Syrian have temporary residence identity cards and travel document given by the Syrian government in addition to an UNRWA card that allow them to access to health care at UNRWA’s health centers inside camps, while it covers a percentage of remedy costs at certain private hospitals. However, the travel document does not allow the bearer to arrive in most of the world countries without a visa and a travel permission which is quite difficult or even semi impossible to get. Currently, no single country gives the Palestinian-Syrian refugee the right to access but in some quite exceptional cases.
2. We have heard that Yarmouk is under siege. What does it mean and which are the effects?
By the end of 2012, Syrian Free Army and opposition groups began to enter the camp at the moment Syrian air force targeted Yarmouk street. The next day a great number of civilians left their houses to safer quarters (center of Damascus city, Qudsayya and Jaramana) while others left to Lebanon.
Then, a partial siege was imposed on residents by setting a checkpoint at the entrance of the camp by Syrian security forces and pro-regime Palestinian factions while armed opposition groups localized inside the camp. The regime’s forces cut off the electric power entirely and prevent the access of any medicines before they start to put restrictions of the quantity and kind of the food which was allowed to enter in morning only. This situation was accompanied with daily targeting of the civilians who were killed by regime snipers while crossing in and out the checkpoint in addition to the fierce shelling on the camp. Many of residents died because of the shortage in medicines and medical care with the lack of fuel needed for cars to rush casualties to hospital.
By the end of July 2013 the full blockage was imposed on the camp by the banning of moving out and in. People in the camp began to starve as some 150 civilians passed away because of the lack of food and medicine, while diseases prevailed due to eating herbs and waste food from garbage. Under popular and international pressure, the regime allowed limited amount of provisions to access by UNRWA and local relief foundations. The access of provisions was based on the mood of Syrian security and their allied militia.
Since December 2014, the regime has been denying the access of food parcels to residents which caused the death of one civilian because malnutrition, while water main supply is cut off since 90 days.
Concerning the situation inside Yarmouk, the armed groups practice pressure on residents to hold religious behavior including wearing of hijab (for women) and repress any shape of civil freedom. Many of armed group leaders and prominent civil activists (especially those who worked to achieve a compromise between the regime and the opposition groups to end the crisis) were assassinated by anonymous parties. On the other side, all initiatives and movements try to reach a solution for Yarmouk crisis.


Many of Palestinian and Syrian civilians were arrested by the checkpoint located at the entrance of the camp on different charges (relief work, medical assistance, media, documentation and humanitarian activeness) as such charged are considered by the regime more serious than carrying arms.
During the siege, the price of food, medical materials and fuel got enormously high. War merchants sized the siege to monopolize basic materials to be sold with doubled prices. Some compromise were achieved in besieged adjacent areas as they could access to food provisions, so some residents from Yarmouk could purchase limited amounts of food of these areas with quite high price.
 3. Which is the position of Palestinian’s Organizations and Parties? Do they support you?

The Palestinian factions had evacuated their offices and left the camp when the FSA controlled the camp. Most of these factions hold neutrality and localized at their offices in the Syrian capital of Damascus while pro-regime factions (PFLP-GC and Al-Intifada) put their men at the entrance of Yarmouk to participate in shelling, detention, and blockage. The Palestinian Liberation Organization (PLO), headed by Fatah, tried to present an initiative to neutralize the crisis of camp for many times but these attempts failed despite sending delegations several times. Some food parcels were allowed to be distributed, those attempts, however, failed to break the siege and protect refugees. There is an indignant popular mood on factions on giving up their people.
4. The people, the citizens of Yarmouk what they want/support?
Concerning the Palestinian civilians of Yarmouk, all what they want and need is to break the siege entirely and the access to all food, medicine, fuel, communications and to be allowed to move in and out freely and safely apart from the fear to be arrested or snipped in addition to secure full life conditions and health care for wounded people and the hard cases, besides the access to school and university education. There is no precise description to what the people under siege need since they are prohibited from their basic human rights. Also, to be released all of the prisoners. For those who left the camp for safer areas, we should not forget the hard economic situation they face whether inside Syria or in the neighboring states; as the internally displaced people suffer from renting house in high price and the lack of work opportunities.
The Palestinian-Syrian refugees to Lebanon suffer the high cost of living, restrictions on movement, residency and work. The Lebanese authorities had denied the Palestinian refugees from access to Lebanon a year ago.
Many of Yarmouk residents ran way from death seeking to arrive in Europe through several ways. All of those ways are of high cost. Families have lost all what they possess or borrowed money to escape to Europe. The most hard and dangerous way however is the illegally travel by the sea as many of Palestinians and Syrians drowned on their way from Egypt or Libya to the coasts of Italy. This because Palestinians and Syrian were not given visas to Europe and their requests to get asylum running away from war were rejected by the European authorities.
5. I need your personal opinion in what you believe at this very moment could help for breaking the siege
Breaking the siege requires serious international pressure on the Syrian regime and some Palestinian factions that participate in besieging the camp, making the Yarmouk case an issue of world public opinion and to call the fighting parties to take their responsibility by respecting the International Human Law.
6. Which is the art that has helped you to survive in this long siege?
People beliefs in staying  and standing under the siege, community pressure, local and international advocacy campaigns, the long Palestinian experience of refuge, siege and suffering made people able to cope with the siege which if other people faced it, the results would be much more serious and worse. Also, the people’s cooperation and innovation of alternative solutions such as plantation, finding out fuel alternative, water purification in addition to the relief foundations inside the camp and their active role.
Residents also tried to find alternative solutions for medical materials and electric power. They have burned plastic materials to extract fuel and used firewood for warming. They depended on primitive life methods as a result of the full cutoff of communications. Electric generators have been used in addition to get poor but acceptable internet service.
People and some relief foundations have run plantation campaigns in the camp to secure minimum need of vegetables which can be distributed on according to the necessity since the amount does not suffice the whole population.
Moreover, relief foundation inside Yarmouk have reclaimed old domestic wells after the full cutoff of the water main supply as they could distribute water on residents through tanker-waters. They set large water tanks in various areas around the camp in addition to usage of Aqua tabs purification tablets to make water drinkable.






1 σχόλιο: