على هذه الارض ما يستحق الحياة-Στη γη υπάρχει κάτι που αξίζει να το ζήσεις

على هذه الارض ما يستحق الحياة-Στη γη υπάρχει κάτι που αξίζει να το ζήσεις
...

Και Καλά Χριστούγεννα...

Δεν είναι υπέροχη η ζεστασιά που νιώθουμε όταν πρωτομυρίζουμε τη μυρωδιά από το καμένο ξύλο στο τζάκι, το πρώτο άρωμα της βροχής, το ζεστό καφέ, ... όταν τυλίγουμε το παλτό γύρω μας απολαμβάνοντας τον καιρό να κρυώνει και να μας ταξιδεύει στη θαλπωρή και στη ζεστή ατμόσφαιρα του σπιτιού μας που ζεσταίνει το σώμα αλλά και την ψυχή μας;
Κάποιοι το στερούνται... Αν έχετε κουβέρτες που εδώ και χρόνια τους αλλάζετε απλά τα αντισκωρικά, ή ζεστά και καθαρά χειμωνιάτικα ρούχα που τα μεταφέρετε από ντουλάπα σε ντουλάπα, τι θα λέγατε να τα φέρετε στην Ευριπίδου 14, στον 8ο όροφο; Εάν η μεταφορά είναι δύσκολη, τότε επικοινωνήστε μαζί μας και θα φροντίσουμε εμείς γι' αυτό.
Θα μοιραστούμε τη ζεστασιά μας με Σύρους πρόσφυγες

Προς τον ανώνυμο ακτιβιστή, άνθρωπο, μαχητή

Θυμάμαι κάποτε διάβασα στα περίφημα "άρθρα στην ελευθεροτυπία" του λαογράφου Η. Πετρόπουλου  πως ο ποιητής γράφει στη γλώσσα του, η οποιαδήποτε μετάφραση αλλοιώνεται και χάνει...
Παραθέτω το ποίημα όπως δημοσιευτηκε, χωρίς να προσπαθήσω να το μεταφράσω προκειμένου να το φέρω στα "μέτρα μας".
Το ποίημα αυτό ειναι για εκείνον, που ποτέ δεν θέλησε να γίνει ένας επώνυμος ακτιβιστής, ως "ανώνυμος στρατιώτης", έδωσε φως στα σκοτεινά κελιά, σχεδίασε τον ανθρώπινο πόνο, προκειμένου να μας φέρει πιο κοντά και αρνείται κάθε μορφή καταπίεσης. Για εσένα που "δεν έχεις όνομα" όμως έχεις ψυχή. Το ποίημα αυτό αφιερώνεται σε έναν αληθινό άνθρωπο, που αγαπούσα και αγαπώ, στον άνθρωπο χωρίς όνομα, στον "άνθρωπο"...