Συνηθίζω
να περνάω ώρες μέσα σε χώρους όπου πωλούνται έντυπα, μπροσούρες και
φανζίνς. Σε μια τέτοια επίσκεψη ανακάλυψα ένα ιδιαίτερο έντυπο με
θεματολογία από τη Συρία. Μου έκανε εντύπωση το χάρτινο, απο οικολογικό
χαρτί εξώφυλλο που ήταν σφραγισμένο με λιωμένο κόκκινο κερί, σαν αίμα
και στην κάτω πλευρά να είναι η Συρία. Το διάβασα όλο μέσα στο
λεωφορείο καθώς γυρνούσα σπίτι. Είναι όλο γραμμένο
στο χέρι και εκτός απο τα ποιήματα είχε και δικά του σχέδια. Στο
εσωτερικό του δεν είχε καμμιά πληροφορία για το άτομο που το έφτιαξε. Τι
σημασία έχει άλλωστε; Το περιεχόμενό του μου είπε τόσα πολλά. Ας είναι
καλά αυτή η αδερφή ψυχή όπου κι αν βρίσκεται...:
Ονειρεύομαι ένα μέρος όπου οι βoές και οι ήχοι των νεκρών
δεν ακούγονται.
Σε αυτό το μέρος οι άνθρωποι δίνουν την εντύπωση
ότι ζουν, οι αλυσίδες έχουν σπάσει
και οι σκλάβοι έχουν γίνει βασιλιάδες.
Τα λιοντάρια συγκατοικούν με τους αμνούς
και οι πλούσιοι έχουν δώσει τη θέση τους
στους φτωχούς.
Όλοι είναι ίσοι και κανείς
δε σκοτώνει κανένα για τίποτα. Οι άγγελοι σκότωσαν το σατανά
και τα τσιράκια του.
Τους βασάνισαν και τους αποτελείωσαν αργά
χωρίς έλεος.
Υπάρχει ένα μέρος στα όνειρα μου...
Γιατί ρε άνθρωποι δεν μας αφηνεται να ζήσουμε σ' αυτό το μέρος;
δεν ακούγονται.
Σε αυτό το μέρος οι άνθρωποι δίνουν την εντύπωση
ότι ζουν, οι αλυσίδες έχουν σπάσει
και οι σκλάβοι έχουν γίνει βασιλιάδες.
Τα λιοντάρια συγκατοικούν με τους αμνούς
και οι πλούσιοι έχουν δώσει τη θέση τους
στους φτωχούς.
Όλοι είναι ίσοι και κανείς
δε σκοτώνει κανένα για τίποτα. Οι άγγελοι σκότωσαν το σατανά
και τα τσιράκια του.
Τους βασάνισαν και τους αποτελείωσαν αργά
χωρίς έλεος.
Υπάρχει ένα μέρος στα όνειρα μου...
Γιατί ρε άνθρωποι δεν μας αφηνεται να ζήσουμε σ' αυτό το μέρος;
Υπέροχο !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή