Εφιάλτης

"Πρώτη μέρα
Τα έχω χαμένα. Ακούω γύρω μου ήχους. Μου το είπε η μανα, να προσέχω.
Τα χέρια μου δεμένα και το σκοτάδι δίνει παράσταση
Νιώθω πως δεν είμαι η μόνη εκεί μέσα, δε βλέπω αλλά είμαι σίγουρη δεν είμαι μόνη.
Όποτε πάω να κάτσω ένας ήχος δε με αφήνει και μου τραντάζει το κορμί.



Δεύτερη μέρα
Ώρες πολλές έχουν περάσει κι εγώ ακόμα δεν έχω κάτσει
Βλέπω σκιές και γέλια ακούω, μια φωνή  μουρμούρα πως κάποιες θα είναι τυχερές απόψε
Ναι, δεν ήμουν μόνη υπήρχαν και άλλες γυναίκες μαζί
Ίσως φύγω και πάω σπίτι απόψε.


Τρίτη μέρα
Δεν έφυγα, ήμασταν γύρω στις επτά γυναίκες και δυο παιδιά
Εχθές πήραν τρεις από εμάς, η μια μητέρα γύρισε χωρίς το παιδί της, γεμάτη αίμα, μάλλον θα πήγε στο πατέρα του και δεν άντεξε τον αποχωρισμό
Δε καταλαβαίνω το θρήνο της, θα προτιμούσε να είναι εδώ μέσα;
Οι άλλες δεν επέστρεψαν, ήταν οι τυχερές μάλλον, που είπε η φωνή.


Τέταρτη μέρα
Ξαφνικά άνοιξε η πόρτα το πρωί νωρίς και μπήκαν οι δυο 
Ήταν σε άθλια κατάσταση.. δε μπορούσα να καταλάβω.
Είχαν στα σκέλια αίμα, τα κορμιά τους γεμάτα πληγές, ρωτούσα να μάθω αλλά ήταν σα να μη με άκουγαν.
Τι είχε συμβεί άρχισα να τρέμω. Ακόμα τρέμω καμιά τους δε μιλάει.


Πέμπτος μήνας
Θυμάμαι τη μαμά να τραγουδάει, με τη γλυκιά της φωνή να μας νανουρίζει
Μυρίζει άσχημα εδώ, θυμάμαι τα αρώματα στη γειτονιά μου
Θυμάμαι τα γέλια με τα αδέρφια μου.
Ανάθεμα την ώρα που δε σε άκουσα μανα, γιατί τώρα φοβάμαι
Καμιά δεν υπήρχε πλέον εκεί μέσα ήμουν μόνη.
Και μάλλον ήμουν η μόνη τυχερή, άλλωστε το μόνο που ήθελα ήταν να ξαναδώ τη μανα και τα αδέρφια μου."




Σκοτεινιάσε,  
ο εφιάλτης θα φοράει τα καλά του.. θα με φιλοξενήσει πάλι..!

Ούτε μπορώ να φανταστώ τι συμβαίνει αλήθεια στα κελιά των φυλακών.

Είναι χιλιάδες οι άνθρωποι που βασανίζονται αυτή τη στιγμή.

Κάθε κραυγή πόνου να στοιχειώνει αυτούς που σιωπούν.

Λευτεριά...

Σε ένα κόσμο που οι αφεντάδες φτιάχνουν τα παραμύθια. 

Σε ένα κόσμο που η μαγεία είναι μαύρη και τα πλάσματά έχουν ασχήμια στα σωθικά.

Σε ένα κόσμο που οι ψυχές είναι αριθμοί και τα όνειρα μέσα στη λήθη τους χαθεί.

Φωτιά...

Για αυτό το κόσμο που το σκοτάδι κλέβει παράσταση συχνά και η φωνές οι μικρές, οι καθαρές δεν υπάρχουν ούτε ψιθυριστά.

Για αυτό το κόσμο που το χώμα ποτίζει δακρυ απο μάνες και παιδιά

Φωτιά...

ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ