Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

Που ήσουν τότε;


"Όχι στο πόλεμο στη Συρία"       "Συρία είμαστε μαζί σου"

Πολλά ακόμα ακούστηκαν απ' τους αλληλέγγυους με το Συριακό λαό..
Αυτά τα δυο όμως έκαναν τη διαφορά, με έκαναν και δάκρυσα......... από τα γέλια!
Πανικός μέσα σε λίγες μέρες για τη Συρία..
Με τη ψυχή μου γέλασα και μίσησα!
Με όποιο μιλούσα έπρεπε να είμαι με τον ένα ή τον άλλο φασίστα, αλλιώς δε μπορεί να γίνει...
Ήταν καταπληκτικό το πόσο ειδικοί κι ενήμεροι ήταν όλοι για το τι συμβαίνει στη Συρία ...
Όλοι ήξεραν την αλήθεια.   Όλοι..
Ακόμα κι αυτός που μου 'λεγε με πάθος πως εκλογές στη Συρία έγιναν!
Πως ο λαός τον ήθελε τον Ασσάντ...
Κι ας μην ήξερε που ακριβως είναι η Συρία στο χάρτη...

Δάκρυα, λυγμοί για τη Συρία...(το λέω και δε το πιστεύω.. " για τη Συρία")
"Μάλλον θα χτυπηθεί από τη Δύση..."
"Πως θα αντέξει η ανθρωπότητα άλλο ένα έγκλημα;"


Μάντεψε ηλίθιε.. στη Συρία 2,5 χρόνια χάνονται άμαχοι ... που ήσουν;
2,5 χρόνια πεθαινουν μωρά στις κοιλιές των μανάδων τους ... εσύ που ήσουν;
2,5 χρόνια ο λαός της Συρίας πεθαίνει μόνος του.. τότε γιατί δεν ήσουν;

Κάποτε δεν ήταν προτεραιοτητα σου..
Τώρα όμως που μπήκε η Δύση στο τραπέζι... έτρεξες να  σωσεις τον "αέρα" του επαναστάτη..


Η Συρία μετράει 120.000+ νεκρούς, 2.000.000 πρόσφυγες, που απ'τη μια τους είπες τρομοκράτες κι απ'την άλλη έκλαψες όταν τους ξέβρασε νεκρούς το κύμα στη παραλία που λιαζόσουν...
Χιλιάδες βασανίζονται...


Ο Hishem, o Annas, o Ahmad, o Hamza, η Rim, η  Noura, η Rida, η Ragda, η Zaineb, ο Omar, o Mhamed, o Bader, o Walid, η Roula......
Άνθρωποι με ζωή, με οικογένειες, με φίλους , με όνειρα..

Γι'αυτους ποτέ δε μίλησες..

Δεν ήταν αριθμοί ..ήταν άνθρωποι!



Ο τρανός Ασσάντ δίνει τη μάχη του κατα των ιμπεριαλιστών, με παρέα τον Πούτιν, τη Χεζμπολλάχ, το Ιράν, με λίγα λόγια όλοι αυτοί γνωστοι κι ως "εραστές της ελευθερίας"...
Κανείς άλλος δε θα σκοτώσει το λαό του! Κανείς, μόνο αυτός..

Μαζί κι εσύ που σώπασες..



Όταν όλοι αυτοί μπήκαν γιατί δεν ήσουν μαζί με τη Συρία;
Α ναι ξεχασα αυτοί είναι με τους καλούς!


Ελπίζω να μη μπεί κανείς και να βγούν όλοι,  να μείνουν οι λεύθεροι!

Λευτεριά στη Συρία ...

Καλό ταξίδι Άσιφ και Όμαρ..






1 σχόλιο:

  1. Δεν με νοιάζει πότε και που θα πεθάνω. Αυτό που με νοιάζει είναι να εξακολουθούν οι επαναστάτες να γεμίζουν τη γή με τις φωνές τους.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή