Η ιστορία του φίλου μου-Βγαλμένο από τις καθημερινές ιστορίες στη Συρία
Κάποτε είχα γράψει ένα άρθρο για εσένα και εσύ γελούσες:
"μου είχες πει πως δεν φοβόσουν να σε συλλάβουν ή να πεθάνεις. όμως όταν αποφάσισες να αρραβωνιαστείς την αγαπημένη σου, άλλαξαν πολλά. Εξακολουθούσες να αγωνίζεσαι με το ίδιο πάθος, αλλά ήθελες να γυρίζεις πίσω από κάθε μάχη σε εκείνη. Και εκείνη μία όμορφη αγωνίστρια που σε συγκλόνισε το πάθος της για μία ελευθερη Συρία και γρήγορα ενώσατε τις ζωές σας. Ήταν ο περασμένος Σεπτέμβριος όταν πληροφορήθηκα μέσα σε πανικό την απαγωγή σου.
Αυτά τα καθάρματα που δήλωσαν πως θέλουνε να κάψουν όλη την χώρα, βάλανε στόχο τη λαμπρή νεολαία της. Η σπίθα όμως και το όραμα μιας ελεύθερης Συρίας που άναψαν πριν τρία περίπου χρόνια, παραμένουν ζωντανά πιο πολύ από ποτέ.
Ο φίλος μου o Χάζεμ:
Κάθε άνθρωπος έχει την προσωπική του ιστορία και αυτό είναι που την κάνει μοναδική, ακόμα κι όταν μοιραζόμαστε κοινά βιώματα. Ο 28χρονος Χάζεμ ξεκίνησε από την επαρχία του Ίντλιπ πριν 8 χρόνια προκειμένου να βρει αυτό που συνηθίζουμε να λέμε «ένα καλύτερο αύριο». Από το Ίντλιπ πέρασε στην Τουρκία και με μία βάρκα που μοιράστηκε μαζί και με άλλους ανθρώπους πέρασε στην Ελλάδα και έγινε ένας ακόμα "ναυαγός" του Ευρωπαϊκού μύθου. Ο δρόμος του τον οδήγησε στην Κρήτη, όπου και έζησε κάποια χρόνια με πολλές όμορφες αλλά και σκληρές στιγμές, αφού στην προσπάθεια του να έχει την ζωή ενός κανονικού ανθρώπου, ο αυστηρός μεταναστευτικός νόμος δεν του προσέφερε την ευκαιρία να έχει νόμιμα χαρτιά, να έχει μία ταυτότητα, όσο κι αν ο ίδιος αγωνίστηκε γι αυτό. Από την αρχή της επανάστασης ο Χάζεμ τάχθηκε στο πλευρό του Συριακού λαού, λειτουργούσε ως ένας συνδετικός κρίκος μεταξύ Ελλάδας-Συρίας, σημείωσε έντονη ακτιβιστική δράση με το να ενημερώνει διαρκώς για την κατάσταση , να συμμετέχει σε διαδηλώσεις, να οργανώνει καραβάνια αλληλεγγύης. Αλλά δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτό, όταν η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει όλο και περισσότερο από τον έλεγχο και ο Άσσαντ να μην αφήνει την «καρέκλα» του, αποφάσισε να βάλει πίσω την προσωπική του ευημερία, να γυρίσει στη γενέτειρα του και να παλέψει μέχρι θανάτου για το μεγαλύτερο όπως συνηθίζει να λέει όνειρο: την ελεύθερη Συρία. Ο Χάζεμ διαδίδει τη μαρτυρία του καθημερινά, που δεν αποτελεί μόνο προσωπική μαρτυρία, αλλά η οποία μεταφέρει τα βιώματα ενός ολόκληρου λαού. Για την ακτιβιστική του αυτή δράση, τη ενεργή συμμετοχή του στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό και την ελευθερία του πνεύματός του απήχθηκε και βασανίστηκε.
Οι δυνάμεις του σκότους επέλεξαν την απαγωγή του αγωνιστή της ελευθερίας για να αποδείξουν για χιλιοστή φορά ότι περισσότερα από οτιδήποτε άλλο φοβούνται το θάρρος των επαναστατών που είναι πάντα πιο δυνατοί από τα όπλα τους. Αποφάσισα να γράψω και να μοιραστώ αυτή την ιστορία αν και ο φίλος μου πλέον είναι ελεύθερος, επειδή υπάρχουν πολλοί άλλοι αγωνιστές, οραματιστές μιας ελεύθερης Συρίας, υπερασπιστές μιας αξιοπρεπής ζωής για όλους του Σύριους, που εξακολουθούν να βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα της κρατικής και θρησκευτικής τυραννίας.
Ο αγώνας συνεχίζεται και οι εξεγερμένοι χρειάζονται την αλληλεγγύη μας πιο πολύ από ποτέ
Κάποτε είχα γράψει ένα άρθρο για εσένα και εσύ γελούσες:
"μου είχες πει πως δεν φοβόσουν να σε συλλάβουν ή να πεθάνεις. όμως όταν αποφάσισες να αρραβωνιαστείς την αγαπημένη σου, άλλαξαν πολλά. Εξακολουθούσες να αγωνίζεσαι με το ίδιο πάθος, αλλά ήθελες να γυρίζεις πίσω από κάθε μάχη σε εκείνη. Και εκείνη μία όμορφη αγωνίστρια που σε συγκλόνισε το πάθος της για μία ελευθερη Συρία και γρήγορα ενώσατε τις ζωές σας. Ήταν ο περασμένος Σεπτέμβριος όταν πληροφορήθηκα μέσα σε πανικό την απαγωγή σου.
Αυτά τα καθάρματα που δήλωσαν πως θέλουνε να κάψουν όλη την χώρα, βάλανε στόχο τη λαμπρή νεολαία της. Η σπίθα όμως και το όραμα μιας ελεύθερης Συρίας που άναψαν πριν τρία περίπου χρόνια, παραμένουν ζωντανά πιο πολύ από ποτέ.
Ο φίλος μου o Χάζεμ:
Κάθε άνθρωπος έχει την προσωπική του ιστορία και αυτό είναι που την κάνει μοναδική, ακόμα κι όταν μοιραζόμαστε κοινά βιώματα. Ο 28χρονος Χάζεμ ξεκίνησε από την επαρχία του Ίντλιπ πριν 8 χρόνια προκειμένου να βρει αυτό που συνηθίζουμε να λέμε «ένα καλύτερο αύριο». Από το Ίντλιπ πέρασε στην Τουρκία και με μία βάρκα που μοιράστηκε μαζί και με άλλους ανθρώπους πέρασε στην Ελλάδα και έγινε ένας ακόμα "ναυαγός" του Ευρωπαϊκού μύθου. Ο δρόμος του τον οδήγησε στην Κρήτη, όπου και έζησε κάποια χρόνια με πολλές όμορφες αλλά και σκληρές στιγμές, αφού στην προσπάθεια του να έχει την ζωή ενός κανονικού ανθρώπου, ο αυστηρός μεταναστευτικός νόμος δεν του προσέφερε την ευκαιρία να έχει νόμιμα χαρτιά, να έχει μία ταυτότητα, όσο κι αν ο ίδιος αγωνίστηκε γι αυτό. Από την αρχή της επανάστασης ο Χάζεμ τάχθηκε στο πλευρό του Συριακού λαού, λειτουργούσε ως ένας συνδετικός κρίκος μεταξύ Ελλάδας-Συρίας, σημείωσε έντονη ακτιβιστική δράση με το να ενημερώνει διαρκώς για την κατάσταση , να συμμετέχει σε διαδηλώσεις, να οργανώνει καραβάνια αλληλεγγύης. Αλλά δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτό, όταν η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει όλο και περισσότερο από τον έλεγχο και ο Άσσαντ να μην αφήνει την «καρέκλα» του, αποφάσισε να βάλει πίσω την προσωπική του ευημερία, να γυρίσει στη γενέτειρα του και να παλέψει μέχρι θανάτου για το μεγαλύτερο όπως συνηθίζει να λέει όνειρο: την ελεύθερη Συρία. Ο Χάζεμ διαδίδει τη μαρτυρία του καθημερινά, που δεν αποτελεί μόνο προσωπική μαρτυρία, αλλά η οποία μεταφέρει τα βιώματα ενός ολόκληρου λαού. Για την ακτιβιστική του αυτή δράση, τη ενεργή συμμετοχή του στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό και την ελευθερία του πνεύματός του απήχθηκε και βασανίστηκε.
Οι δυνάμεις του σκότους επέλεξαν την απαγωγή του αγωνιστή της ελευθερίας για να αποδείξουν για χιλιοστή φορά ότι περισσότερα από οτιδήποτε άλλο φοβούνται το θάρρος των επαναστατών που είναι πάντα πιο δυνατοί από τα όπλα τους. Αποφάσισα να γράψω και να μοιραστώ αυτή την ιστορία αν και ο φίλος μου πλέον είναι ελεύθερος, επειδή υπάρχουν πολλοί άλλοι αγωνιστές, οραματιστές μιας ελεύθερης Συρίας, υπερασπιστές μιας αξιοπρεπής ζωής για όλους του Σύριους, που εξακολουθούν να βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα της κρατικής και θρησκευτικής τυραννίας.
Ο αγώνας συνεχίζεται και οι εξεγερμένοι χρειάζονται την αλληλεγγύη μας πιο πολύ από ποτέ
It was the December of 2012 when I wrote an article for you and you were laughing. You had told me that you were not afraid to be arrested or even die for the freedom of your country. But when you decided to be engaged with Rama, many things changed. You continued to fight with the same passion but you wanted to come back to her after each fight. She was a beautiful fighter whose passion for freedom touched you deeply and you bonded your lives; and when I came to meet you a few months ago, you told me about the son you expected before the end of the year.
I was informed in panic the abduction of the young journalist Hazem Dakel, who had been working on the countryside of Idlip, but for me it was the abduction of my friend, my hero… Those bastards that decided to burn down the whole country have targeted its brilliant youth. But the spark that was lit 2,5 years ago became a fire and nothing will change that. We are waiting for you…
My friend and activist, journalist Hazem Dakel:
Every person has his/her own story and that is what it makes it unique. 26-year old- Hazem set off from the province of Idlip 6 years ago to find what we call ‘a better life’. From Idlip went to Turkey and reached Greece through the river Evros by a boat among other people. He ended up in Crete where he lived for 6 years with both good and bad times. The strict Greek law did not offer him the chance to get his legal papers and have an identity as much as he tried for this.
From the beginning of the revolution, Hazem had been in the side of Syrian people trying to be a link between Greece and Syria. He had been a passionate activist informing people about the condition in Syria, participating in protests and organizing ‘caravans of solidarity’. But when the situation went out of control and Assad was not willing to leave, Hazem decided to put his personal safety aside and return to Syria to fight until the end for the greatest dream as he used to say: a free Syria. Since March, Hazem has been between Turkey and Syria organizing a campaign called “From our hearts” in order to support the vulnerable population by gathering medicine, food and other necessary items and by recording true stories. These stories are the stories of a whole nation and Hazem had been spreading them daily.
I was informed in panic the abduction of the young journalist Hazem Dakel, who had been working on the countryside of Idlip, but for me it was the abduction of my friend, my hero… Those bastards that decided to burn down the whole country have targeted its brilliant youth. But the spark that was lit 2,5 years ago became a fire and nothing will change that. We are waiting for you…
My friend and activist, journalist Hazem Dakel:
Every person has his/her own story and that is what it makes it unique. 26-year old- Hazem set off from the province of Idlip 6 years ago to find what we call ‘a better life’. From Idlip went to Turkey and reached Greece through the river Evros by a boat among other people. He ended up in Crete where he lived for 6 years with both good and bad times. The strict Greek law did not offer him the chance to get his legal papers and have an identity as much as he tried for this.
From the beginning of the revolution, Hazem had been in the side of Syrian people trying to be a link between Greece and Syria. He had been a passionate activist informing people about the condition in Syria, participating in protests and organizing ‘caravans of solidarity’. But when the situation went out of control and Assad was not willing to leave, Hazem decided to put his personal safety aside and return to Syria to fight until the end for the greatest dream as he used to say: a free Syria. Since March, Hazem has been between Turkey and Syria organizing a campaign called “From our hearts” in order to support the vulnerable population by gathering medicine, food and other necessary items and by recording true stories. These stories are the stories of a whole nation and Hazem had been spreading them daily.
I decided to write the story of my friend Hazem even if he is free now (blessing), just to inform you that there are many people at this very moment in this position. Freedom for all of our detainees, Freedom for Syrian people and Syria.They need us, they needour support...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου