Πονεστε με πληγές μου
πονεστε με .....
μην ακούτε το
κλάμα και τα παράπονα μου
πονεστε με πληγές μου... πονεστε με
για να νιώσω τον σκοτωμένο ....τον κυνηγημένο και κάθε
φυλακισμένο
πονεστε με όσο
μπορείτε ..........ακόμα δεν χάρηκα
πληγη μου
χάρισε μου τα βασανιστήρια όλων
των χρονων
πρόσφερε μου βουνά
από θλιψη
φερε μπροστά
μου ξανά και ξανα όσα
έζησα ... και κανε με να κλάψω
κανε τα
ματιά μου κλάψουν ...
κομματιασε
τη καρδιά μου με κάθε
λογής βασανιστήριο
κανε το πονο φίλο μου .. και
συντροφο μου
κανε το γιο μου να
τρομάξει ...όσο μπορείς περισσότερο !!!!
για να κανεις
τη καρδιά του δυνατή .....σκληρή σαν πετρά
και μην μου χαρίσεις
τα ποδιά μου .. είναι
δύσκολο να περπατάς μονος
προτιμώ καλύτερα
να με σφάξουν
δέστε μου τα χεριά όσο πιο δυνατά μπορείτε
για να με ταπεινώσετε
.... κάντε τη στεναχώρια μου να μεγαλώσει ...να με πνιξει
Αλλα ...δε μπορείτε να
βγάλετε αυτά που πιστεύω ..από
μέσα μου
πονεστε με κι
άλλο ...
Ο πόνος που νοιώθω είναι μια
θάλασσα ....
και η θλίψη είναι
το καράβι μου ..
πόνεσε με κι άλλο
είναι μικρές
οι πληγές διπλά σε αυτό που νιώθω
πληγές μου κάντε
τη ψύξη μου να φύγει ..
να πετάξει
κάντε το θάνατο
να έρθει εδώ να με βρει
..
πληγές μου
κάντε με να πεθάνω σημερα ...
αλλά ότι
και να μου κάνετε
ειστε σαν μια σταγόνα στη
θάλασσα πιστης που έχω μέσα μου
"κοιμάμαι με τις πληγές μου
με ταλαιπωρούν και τις ταλαιπωρώ
με κάνουν να νοιώθω και τις κάνω να νοιώθουν ..
τις αγαπώ .. και με αγαπούν
με μαθαίνουν την τέχνη του πόνου
και τις μαθαίνω την τέχνη της υπομονής"
...
ίσως αυτό το κείμενο δείχνει λίγο τα αισθήματα που έχουν οι τραυματίες ...αντάρτες
αυτοί που χτυπήθηκαν και υποφέρουν όχι από τις πληγές τους
αλλά υποφέρουν που δεν μπορούν να είναι μαζί με τους συντρόφους τους στη μάχη ...
αφιερωμένο στους πληγωμένους ήρωες που κανένας δε ξέρει πόσοι είναι ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου