Μη νομίζεις κι εγώ κάθε που ξυπνώ
Μαθαίνω αόρατη να ζω
Να καταφέρω τις νύχτες να ξανακοιμηθώ
Η εποχή είναι λέει
Άστους, ξέρω, δεν είναι η εποχή
Είναι όλη σου η ζωή
Άστους, όλα τ' αντέχεις.
Ίσως εσύ μια μέρα να τη βρεις
Εγώ σου είχα πει πως είμαι αλλοδαπή
Από μια χώρα μαγική
Πριν το σκεφτώ, εσύ μου το φωνάζεις
"Άστους, πάντα να αντέχεις"
Θυμάσαι...
Κι εγώ θυμάμαι..
Στη κάθε νύχτα μας να δίνω της νότας τη μορφή
Να μην αφήσω τη φωτιά μας να χαθεί.
Δε ξέρω που είσαι..
Μ'αλίμονο σου αν έρθω και σε βρω εκεί
μου είχες πει...."μόνο μαζί"
Ρ.Λ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου