Βγαίνω να πεθάνω μάνα

Ψάχνοντας  και  ακούγοντας  διαφορα  τραγούδια  αφιερωμένα  στη   Συριακή  εξέγερση,  έπεσα  πάνω  σε  ένα   τραγούδι  που  έχει  γραφτεί στις  αρχές της  επανάστασης.

Syria and Palestine

Εδώ και μέρες, από τη μέρα που έγινε το χτύπημα στη Γάζα δηλαδή, παρακολουθώ μια περίεργη κατάσταση...ίσως και κάπως υποκριτική από πολλούς!

Θέλω να μάθω ποιος είναι ο λόγος που η αλληλεγγύη τους είναι επιλεκτική;

Εφιάλτης

"Πρώτη μέρα
Τα έχω χαμένα. Ακούω γύρω μου ήχους. Μου το είπε η μανα, να προσέχω.
Τα χέρια μου δεμένα και το σκοτάδι δίνει παράσταση
Νιώθω πως δεν είμαι η μόνη εκεί μέσα, δε βλέπω αλλά είμαι σίγουρη δεν είμαι μόνη.
Όποτε πάω να κάτσω ένας ήχος δε με αφήνει και μου τραντάζει το κορμί.